
ریشههای تاریخی تنیس روی میز
در دهه ۱۸۸۰، تنیس روی میز به عنوان یک بازی درونخانهای در بریتانیا پدید آمد. این ورزش در میان اشرافزادگان رواج یافت. ابزارهای آن ساده و دستساز بودند. با گذشت زمان، تولیدکنندگان وسایل اختصاصی طراحی کردند. بازی روی میزهای معمولی انجام میشد. توپها سبک و شکننده بودند. قوانین ثابتی وجود نداشت. این بازی با نامهای گوناگونی شناخته میشد. آرامآرام شکل رسمیتری به خود گرفت.
۲. تثبیت جایگاه جهانی ورزش
در دهههای نخست قرن بیستم، تنیس روی میز به قارههای دیگر نیز منتقل شد. اروپا اولین میزبانان غیرانگلیسی آن بودند. سپس آمریکاییها و آسیاییها نیز آن را پذیرفتند. با تاسیس ITTF در ۱۹۲۶، بازی وارد مرحلهی جدیدی شد. استانداردها تعریف شدند. مسابقات جهانی آغاز شد. استقبال جهانی بالا رفت. بسیاری از کشورها به رقابتها پیوستند. بازی از سطح محلی به بینالمللی رسید.
۳. پیشرفت ابزار و استراتژیها
راکتهای ساده اولیه جای خود را به راکتهای تخصصی دادند. سطح لاستیکی باعث کنترل بهتر توپ شد. توپهای پلاستیکی بادوامتر شدند. میزها طبق استاندارد جهانی طراحی شدند. نور، رنگ زمین و سایر عوامل نیز تنظیم شد. بازیکنان به مهارتهای جدید نیاز داشتند. استراتژیها پیچیدهتر شدند. نقش مربیان حرفهای افزایش یافت. تجهیزات در خدمت تاکتیک درآمدند.
۴. المپیکی شدن ورزش و تحولات پس از آن
در سال ۱۹۸۸، با ورود تنیس روی میز به المپیک، توجه جهانی به آن افزایش یافت. کشورهای زیادی به سرمایهگذاری روی این ورزش پرداختند. امکانات تمرینی توسعه یافت. کیفیت بازیها بالاتر رفت. مسابقات جهانی پخش زنده داشتند. علاقهمندان بیشتری جذب شدند. موفقیت در المپیک اهمیت ملی پیدا کرد. قهرمانان تنیس روی میز به چهرههای رسانهای بدل شدند. این ورزش جدیتر از همیشه دنبال شد.
:: بازدید از این مطلب : 9
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0